مرة كنت طالع رحلة فى القلعة فى 3 اعدادى المهم كانت الساعة 9 الصبح و المدرسة كلها راحة معانا و كان بيراقب على الرحلة مدرس أسمه مستر عصمت عنده ييجى حاجه و 50 سنه كده المهم كانت مراته طالعه بتراقب على الرحلة هى كمان ...
وصلنا القلعة و الأتوبيس زى أى اتوبيس مدرسة كله اغانى و ضحك
و نزلنا و دخلنا القلعة عادى جداّ و كنا مبسوطين و فرحانين و عمالين نهزر و نضحك و بعدها بساعة أتحول كل ده لمأساه و ضربة شمس و كلنا عايزين نقعد فى حتى مفيهاش شمس المهم كان فى كذا مكان للأستراحة بس كلهم مليانين قام مستر عصمت قالنا تعالوا اقعدوا معاهم و هما اكيد هيتكسفوا و يمشوا رحنا و قعدنا و هما مش عايزين يمشوا قام مستر عصمت قال " ياااااه انا رجلى مش قادر منها ... عايز حد يدلكهالى" لقيتلك اللى فى الأستراحة كلهم بصوا لبعض و فى ثانية خلعوا
